Voorwoord
Op verzoek van de dames deze week een heel andere blog; hier het verhaal van 5 blanken op visite bij Joyce en Renate in Kenia. Wij hebben in de week tussen het APDK project en het Blessed Camp project samen met de meiden genoten van een 8-daagse vakantie in Mombasa, Kenia.

Aankomst
Na een lange vliegreis, aangekomen op de luchthaven Mombasa; Opgewacht door twee Afrikaanse vrouwen die opvallend bleek waren en erg leken op Joyce en Renate vertrokken we richting het Reef hotel in Mombasa.

Mombasa
Mutata, hè shit... 'mátátu', even wennen dat Swahilli. Net als eigenlijk alles. Alles is anders in Mombasa. Het is een grote stad en een enorme chaos. Aan de straat lassen ze aan vrachtwagens en 2 meter verder probeert iemand weer maïskolfen te verkopen. Veel dingen zijn vies, kapot, oud en versleten, of er is wel iets raars mee aan de hand, je kijkt je ogen uit! De openbare taxibusjes, de mátátu's, worden gereden door haastige chauffeurs die tussendoor geestverruimende takjes aan het eten zijn. Dit terwijl zijn collega uit de deur hangt om nog meer mensen in het busje te praten. Met gevaar voor eigen leven en dat van jou wurmen ze zich door het drukke, en vooral stinkende verkeer. Joyce en Renate waren al gewend aan deze manier van rijden en zijn inmiddels aardig ingeburgerd.

Over de vriendelijkheid en behulpzaamheid van het volk kunnen we niet klagen. Ze staan graag voor je klaar en groeten je voortdurend. Echter staat er soms wel een bedrag tegenover deze
vriendelijkheid, voor geld is hier alles te koop. Aangestaard als de blanken, 'Mzungu's', en zelfs op de foto worden gezet, bewonderen we de eigenaardigheden van de stad. Hoewel wij werden overvallen door de enorme hitte, zagen we kenianen met fleecetruien, winterjassen, handschoenen en mutsen.

APDK
Dinsdag morgen vertrokken met de matatu naar APDK, het project waar Joyce en Renate de afgelopen 6 weken hebben gewerkt. Met veel handen schudden en de bekende 'Jambo!' groet werden we door de vele kamers geleid. Hoewel we al veel foto's hadden gezien waren we enorm onder de indruk van de gang van zaken op APDK.

We namen de kinderen mee naar de binnenplaats waar we ze snoep en stoepkrijt gaven. De energieke aapjes waren dol enthousiast en genoten van de aandacht van de Mzungu's. Hoewel de snoepjes erg lekker waren, smulden sommige van de kinderen ook van het stoepkrijt. We werden meegenomen naar de eetzaal waar de kinderen zich klaarmaakten voor het eten en de meiden werden toegezongen en een bloemenkrans omkregen. Ze werden bedankt voor hun werk en namen afscheid van de kinderen.

Na het APDK project hebben Joyce en Renate ons het 'Handikraft dorpje' laten zien. Een wirwar van tentjes waar de lokalen bijzonder mooi houtsnijwerk maken verkopen.

Na weer een dolle rit, waren we aangekomen bij het gastgezin. We werden vriendelijk begroet door alle gezinsleden die daarna weer hun eigen ding gingen doen. Al bang dat we in de hitte aan de koffie en thee zouden moeten, werden we verrast met flessen frisdrank. De voorbereiding van de beloofde lunch ging echter op z'n Keniaans, waardoor we besloten daar maar niet meer op te gaan wachten. Met de tuktuk terug naar het hotel, wat wederom een ervaring was. De drukke dag afgesloten met een duik in het zwembad en een drankje aan de zwembadbar.

Safari
Vroeg vertrokken met Bongo, zich niet houdend aan de Keniaanse tijd, en dus óp tijd (7 uur s'morgens), vertrokken we naar Tsavo East voor een driedaagse safari. Daar aangekomen wist een slimme Keniaan de Mzungu's 7 safarihoedjes aan te smeren alvorens we door de 'gate' het park binnenreden. Het duurde even voordat de eerste dieren zich ver aan de horizon lieten zien. Naar mate de 'game drive' zich vorderde kwamen de beesten dichterbij en werden het er meer in aantal. Olifanten, zebra's, giraffes, gazelles en zelfs een leeuwin lieten zich de eerste dag al zien. Een kudde olifanten gaf een poolparty bij een lekke waterleiding, waar het dringen was om de dorst te lessen.
De party werd voor ons voortijdig afgebroken omdat bongo afging op een radio oproep, omdat er een leeuwin gespot was. Met volle snelheid reden we over de hobbelige stofweg om daar een leeuwin op korte afstand te bekijken. Na deze show zijn we nog even naar de afterparty geweest waar een tweede kudde zich bij de menigte olifantenvoegde, nadat de leiders elkaar innig hadden geknuffeld. Swahilli bleek qua safari toch wat makkelijker dan gedacht, de namen van de dieren zijn net als die in de Lion King. Pumba is dus gewoon een zwijn en Simba een leeuw. Aan het einde van een eerste indrukwekkend dag hebben we overnacht in de 'Lion Hill Lodge' hoog gelegen op een berg, uitkijkend op de dieren. De tweede dag weer vroeg vertrokken om na een tweede gamedrive door te rijden naar 'Amboselli'. Een ruige rit over de hobbelige weg waarvan het een wonder was dat het dashbord bleef zitten, werd door Bongo omschreven als een 'free massage'. Het gebied van de 'Masai', gelegen onderaan de Kilimanjaro, die zich helaas deels verstopte boven het wolkendek. Hier zagen we vooral veel kudde's dieren zoals de olifanten, zebra's, buffels en gazelles. Deze nacht sliepen we in 'Kibo Camp' waarbij we onze luxe kamers verruilde voor een veredelde tent. De regels waren simpel, geen stroom tussen 11 en 6 's nacht, en bij gebrul of gesnurk van de buren NIÉT de tent uit. Hoewel we erg twijfelden, hebben we het bod van de ober afgeslagen om Joyce, voor 50 kamelen (of 40 gazelles) achter te laten in Kenia. De volgende morgen het kamp weer verlaten, mét Joyce, voor de laatste game drive. De hyena en ook het wilde zwijn lieten zich last minute nog zien. Een autorit, die langer duurde dan de vliegreis, bracht ons na 8 uur en 45 minuten weer naar het hotel. Hoewel het een lange rit was, was er genoeg te zien onderweg; een kameel achterin de pickup truck en 'car wash city' waar de vrachtwagens voor een euro of 4 werden gewassen (ook de onderkant). Hoewel de benzine ook bij de pomp de koop is, kun je deze ook bij de lokale bevolking kopen, die het op hun beurt weer van de vrachtwagenchauffeurs kopen. De chauffeurs belazeren bij deze hun baas, waarbij de winst verdeeld wordt tussen de chauffeurs en de lokale verkoper. Corruptie is hier dus niet onbekend en ook de politie spreekt deze taal vloeiend.

Laatste dagen
Na een paar intensieve dagen hebben we nog 2 dagen lekker uitgerust bij het hotel. Het was niet alleen maar luieren want we hebben ook nog het rif bezocht wat iets uit de kust ligt. Hier hebben een paar lokale Kenianen ons laten zien en vasthouden wat er allemaal in het rif leeft. Geheel onverwacht was Joyce niet gecharmeerd van de 'waterspin'.

Na een geslaagde vakantie hebben we Joyce en Renate uitgezwaaid en veel succes gewenst voor de volgende klus; Blessed Camp!

Kwa heri!

Marie-Louise, Lia, 'De Jantjes' & Rick

Joyce & Renate:
Iedereen bedankt voor de fotoruimte, we hebben voorlopig genoeg!