Ons dorp
Jambo!
In onze blog 'Groeten uit de rimboe' schreven we over de rode zandwegen, kleihuisjes met daken van palmtakken en de vele palmbomen. Nu, 3 weken later, wonen we zelf in zo'n dorp!
Wij wonen dan wel super luxe in een stenen huis, maar in 'ons dorp' staan voornamelijk kleihuisjes.
Vorige week maandag zijn we verhuisd van de grote stad Mombasa, naar Msambweni. Dit is een kustplaatsje aan de overkant van de Ferry. Vanaf ons oude gastgezin naar het nieuwe gastgezin ben je wel
bijna 2 uur onderweg. Het is wel even een omslag, maar ook wel erg gezellig en rustig hier!
Onze nieuwe gastouders (Leonard en Phoebe) zijn heel aardig en zorgen goed voor ons.
Toen we door ons dorp liepen kwam ineens het volgende liedje bij ons op:
Thuis heb ik nog een ansichtkaart
waarop een hut een kar met paard
een tomatenkraam van Baraka
Een kroeg, een neger op de fiets
het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets,
maar het is waar wij nu tijdelijk zijn.
Dit dorp, wij weten hoe het was,
de afrokind'ren in de klas,
een kar die vastzit in het zand,
de hut met waterpomp ervoor,
een zandweg tussen maisveld door,
het vee en de magere geiten.
En langs het tuinpad van het dorpshoofd
zien wij de palmbomen staan.
Wij blanken weten niet beter,
dan dat dit nooit voorbij zou gaan.
Kwa heri!
Tot volgende week....
Reacties
Reacties
Lieve Joyce en Renate,
Wat knap dat jullie iedere week een verhaal op jullie blog zetten. Dat wordt zeer gewaardeerd. Erg leuk om het lied van Wim Sonneveld in een nieuw 'jasje' te zien; creatief bezig hoor:) Succes met alles!
Liefs,
Lilian en Ad
Lieve Renate,
Ik kan bijna niet wachten tot ik al je nieuwe avonturen van jou zelf kan horen. Nu lees ik nog elke week trouw je blog.
Nog heel veel succes en tot snel!
Dikke kus je nichtje.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
